Element

Człon - ID

Wprowadź identyfikator członu.

Funkcja konstrukcyjna

Wybierz z listy funkcję konstrukcyjną członu (tylko w celach informacyjnych). Wybierz opcję Inne, aby zdefiniować niestandardową funkcję.

Typ członu

Wybierz typ członu: metal, beton, drewno lub niestandardowy (opcja Dostosuj).

Wybierz kształtownik

Zostanie wyświetlone okno dialogowe „Wybierz kształtownik [typ materiału]”. Zaznacz żądany typ spośród dostępnych na liście rozwijanej. Dostępność parametrów w tym oknie zależy od wybranego Typu członu.

Następnie zdefiniuj wymiary kształtownika; również te opcje zależą od wybranego Typu członu.

Jeśli wybierzesz z listy rozwijanej opcję Dostosuj, będziesz mógł zaznaczyć własny kształtownik 2D (który samodzielnie utworzyłeś i zapisałeś jako definicję symbolu w pliku w Folderze użytkownika).

Aby zastosować do kształtownika materiał będący zasobem, zaznacz opcję Użyj materiału i wybierz materiał z Próbnika zasobów.

Kształtownik / Seria / Wymiary standardowe

W tych polach zostaną wyświetlone ustawienia takie jak w oknie Zaznacz kształtownik metalowy/drewniany

Obudowa

Grubość / Odsunięcie

Jeśli człon konstrukcyjny otrzyma architektoniczną lub ogniotrwałą obudowę, można w tej sekcji wyznaczyć obszary, które zostaną nią pokryte, jak również grubość i odsunięcie obudowy.

Użyj materiału pokrycia

Zaznacz tę opcję, aby do obudowy zastosować materiał będący rodzajem zasobu. Następnie wybierz materiał z Próbnika zasobów.

Wyrównanie

Wszystkie połączenia i ustawienia zakończeń są oparte na osi, która wyznacza widoki 2D i 3D. Wyrównanie można tak dostosować, aby człon konstrukcyjny został możliwie jak najdokładniej wstawiony.

Obrót profilu

Wprowadź kąt, o który chcesz obrócić człon wokół jego osi.

Wyrównanie osi

Wskaż żądane wyrównanie osi.

Odsunięcie Y'/Z'

Wyznacz odsunięcie wyrównania wzdłuż dłużej lub krótszej osi.

Wysokość

Wysokość/poziom odniesienia punktu początkowego i końcowego można zdefiniować w stosunku do kondygnacji, warstwy projektowej lub innej wysokości.

Ograniczenie początkowe / końcowe

Wskaż warstwę, która stanowi ograniczenie początkowe/końcowe członu.

Należy pamiętać, że tryby Belka prostoliniowa i Belka łamana używają tych samych parametrów dla ograniczenia początkowego i końcowego, zaś dla trybu Słup należy te opcje zdefiniować osobno.

Odsunięcie (pocz./koniec)

Odsunięcie członu rozpoczyna się od jego ograniczenia początkowego/końcowego.

Zakończenia - stan pocz. i końcowy

Wartości dla odsunięcia, skosu i połączenia kątowego na ucios można zdefiniować ręcznie lub obliczyć automatycznie na bazie członu powiązanego. Wartości podane dla członów powiązanych będą stosowane dodatkowo obok wartości automatycznych.

Stan początkowy / końcowy

Wskaż tryb połączenia członu z przylegającym członem: automatycznie, ręcznie (opcja Dostosuj), poziomo lub pionowo.

Odsunięcie (pocz./koniec)

Wprowadź w tym polu żądane odsunięcie. To jest odległość do punktu początkowego/końcowego członu mierzona od punktu początkowego/końcowego krzywizny osi.

Poł. kątowe na ucios (pocz./ koniec)

Wprowadź żądany kąt, maksymalnie do 70°.

Skos (pocz./koniec)

Wprowadź kąt sfazowania, maksymalnie do 70°.

Zdefiniuj atrybuty za pomocą

Wskaż, czy atrybuty zostaną pobrane z palety Atrybuty (opcja Obiekt), z klasy (opcja Klasa), wyznaczone przez styl linii (opcja Styl linii) czy materiał (opcja Materiał – jeśli taki zastosowano).

Styl linii może nie obsługiwać wypełnienia i koloru linii.

Powyżej / poniżej płaszczyzny cięcia / Na płaszczyźnie cięcia

Jeśli definiujesz atrybuty za pomocą klasy lub stylu linii, zdefiniuj atrybuty członu konstrukcyjnego. W przypadku członów konstrukcyjnych obrazują one jednakowe i stałe atrybuty 2D dla całego obiektu. Niemniej jednak inne obiekty mogą posiadać odrębne atrybuty na wysokości płaszczyzny cięcia.

Atrybuty 2D zależą od zaznaczonych opcji w oknie dialogowym ustawień oraz od wysokości płaszczyzny cięcia. Wysokość tę można regulować w palecie Info lub za pomocą płaszczyzny cięcia warstwy projektowej.

Pokaż znacznik środka

Zaznacz tę opcję, aby wstawić znacznik środka członu (tj. osi) w postaci kreski, położonej przy zakończeniu członu. Zdefiniuj długość znacznika i jego odstęp od członu, ewentualnie atrybuty (jeśli definiujesz atrybuty za pomocą klasy lub stylu linii).

Zakończenia

Zaznacz opcję Początek lub Koniec, aby utworzyć zakończenia na początku lub końcu członu.

Jeśli ukryte, punkt końcowy członu zostanie wyświetlony jako połączony z przylegającym obiektem.

Zdefiniuj atrybuty za pomocą

Wskaż, czy atrybuty członu i obudowy zostaną pobrane z palety Atrybuty (opcja Obiekt), z klasy (opcja Klasa) czy wyznaczone przez materiał (opcja Materiał – jeśli taki zastosowano).